24 OKTOBER, 2019

Mag ik me even voorstellen (deel 8: Michael)

Mag ik me even voorstellen? Mijn naam is Michael Witjes en bij Orbis ga ik me vooral bezighouden met het opzetten van een nieuwe vestiging in Oost-Brabant.
De foto’s die je hiernaast ziet zijn gemaakt op een plek waar ik me het meeste thuis voel, het cultuurlandschap. Een plek waar de hand van de mens en de natuur in mijn optiek samenkomen. Waar elk landschapselement een verhaal heeft, van de Okkernoot die op een gegeven moment op een wal is geplaatst en nu in de volksmond Walnoot heet, tot waarom er bij sommige erven een rode beuk in de tuin staat, en waar je aan de indeling van erf soms nog kan aflezen of het gaat om een Rooms-Katholiek erf of niet. Dit landschap is divers en biedt kansen.

Die kansen wil ik ook graag vorm gaan geven bij Orbis. Na de Middelbare Tuinbouwschool ben ik me meer gaan verdiepen in het cultuurlandschap tijdens mijn studie aan de Hogeschool in Deventer. Omdat ik nog niet duidelijk had wat ik nu na mijn studie moest gaan doen , heb ik eerst een oude hoogstamboomgaard onderhouden en geprobeerd daar een inkomen mee te generen. Toen had ik nog niet de kennis die ik nu heb en daarom ben ik binnengestapt bij Landschapsbeheer Gelderland. Op dat moment was dit een kleine organisatie waar ondernemerschap nodig was om dingen te mogen en te kunnen realiseren: iets moois mee helpen opbouwen. Ik heb mij vooral beziggehouden met hoe je mensen kan betrekken bij het landschap en heb de lacune tussen beleid en uitvoering proberen te slechten. Dat is volgens mij gelukt. Na bijna 18 jaar was het toch tijd voor iets anders en ben ik bij Orbis terechtgekomen.

Bij Orbis ga ik me vooral bezighouden met het opzetten van een nieuwe vestiging. Kijken waar er kansen liggen om natuur, landschap en klimaat te versterken in Brabant. Natuurlijk door te kijken welke opgaven er liggen en met welke partijen wij kunnen samenwerken. Daar ligt vooral mijn kracht, het zoeken van verbindingen, niet alles zelf willen, het benutten van een ieders sterke punten. Op deze manier, gepaard met mijn tomeloze enthousiasme voor het landschap hoop ik dat ik een steentje kan bijdragen om het mooie Brabantse landschap te verrijken voor mens en natuur.

Werk en privé lopen bij mij in elkaar over. Het bleef natuurlijk altijd de wens om een eigen boomgaard te hebben. Samen met 2 bevlogen anderen heb ik een boomgaard van 1,5 hectare met 40 verschillende reinettes uit 3 tijdsperiodes, gestoeld op de aloude principes van de ecologie. En ja, ook het zeisen en knotten enz. probeer ik nog te blijven doen.